– pracownicy etatowi,
– osoby współpracujące w oparciu o umowy cywilno-prawne i B2B,
– potencjalni pracownicy i współpracownicy
– praktykanci i studenci
– byli pracownicy i współpracownicy
– pracownicy poddostawców
– Urząd Ochrony Danych Osobowych (UODO)
– Urząd Ochrony
– Konsumentów i Konkurencji (UOKiK)
– Urząd Komunikacji Elektronicznej (UKE)
– Państwowa Inspekcja
– ustawodawcy i rządy,
– mieszkańcy społeczności sąsiadujący z biurami firmy
– organizacje pozarządowe (np. charytatywne)
– instytucje edukacyjne i szkoły wyższe, media
– klienci, konkurenci
– dostawcy sprzętu i oprogramowania
– inni kontrahenci i podwykonawcy
– akcjonariusze strategiczni
– pozostali akcjonariusze
– analitycy giełdowi
– Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie
– audytorzy
– Środowisko naturalne (organizacje ekologiczne)
Częstotliwość, zakres, czy forma kontaktów z poszczególnymi z grup zależą od specyfiki danej grupy i są zróżnicowane. Kontakty z instytucjami administracji państwowej są sformalizowane, dotyczą konkretnych spraw i są stosunkowo rzadkie.
Dialog z pracownikami ma charakter niezbyt formalny, a jednocześnie angażuje ich w podejmowanie decyzji ich dotyczących – przykładowo decyzje dotyczące biura, jego lokalizacji, czy preferowanej formy pracy są przedmiotem dyskusji i ostateczne decyzje w tym zakresie były wypadkową opinii pracowników. Analogicznie nasi pracownicy zgłaszali i wybierali w głosowaniu organizacje pozarządowe, które firma powinna wesprzeć.
Relacje z Klientami, poza dialogiem na poziomie zarządzających, mają charakter codziennych kontaktów operacyjnych o różnym stopniu formalizacji, a nasi pracownicy traktowani są wręcz jak pracownicy zespołów Klienta. Konstruktywnie współpracujemy z dostawcami, np. oprogramowania, podejmując m.in. wspólne inicjatywy edukacyjne.
Relacje z organizacjami pozarządowymi, w tym środowiskowymi, czy też kontakty ze społecznościami lokalnymi mają charakter sporadyczny, ze względu na niewielki stopień oddziaływania TTMS na społeczność lokalną czy lokalne otocznie przyrodnicze.
